دبی جریان در سرریزها به طور مستقیم با طول تاج سرریز متناسب است، در صورتی که عرض کانال یا مخزنی که سرریز بر روی آن اجرا می شود محدود باشد، یکی از راهکارهای افزایش ظرفیت، افزایش طول تاج سرریز با زیگزاگ کردن سرریز در پلان می باشد. در این تحقیق تعداد 196 آزمایش بر روی 9 مدل فیزیکی با تغییر پارامترهای هندسی از جمله زاویه دیواره سرریز (α)، ارتفاع سرریز (P)، شکل دماغه ها، فرم تاج سرریز و شیب دهانه های ورودی جهت بررسی عملکرد هیدرولیکی سرریزهای کنگره ای انجام گردید. ضریب دبی سرریزهای کنگره ای با زاویه دیواره (o12=α) کمتر از زوایای دیگر (o20و o35=α) بدست آمده است. علت آن را می توان چنین بیان کرد که با افزایش زاویه دیواره سیکل ها، زاویه نزدیک شدن جریان با دیواره سیکل ها به حالت عمودی نزدیک تر شده و این سرریزها شبیه سرریزهای خطی عمل می کنند و در نتیجه ضریب دبی جریان بیشتر می شود. شیب دار کردن دهانه-های ورودی بدلیل کاهش افت جریان ورودی به سرریز و همچنین افزایش 10 درصدی ارتفاع سرریز و تغییر فرم تاج سرریز به فرم ربع دایره ای، ضریب دبی را افزایش داده ولی با نیم دایره ای کردن دماغه های بالادست تاثیر چندانی در ضریب دبی مشاهده نگردید. کارایی سیکل سرریزهای کنگره ای با افزایش زاویه دیواره ها کاهش می یابد بطوریکه در 2/0=H t/p کارایی سیکل سرریزهای کنگره ای با زوایای دیواره 35، 20 و 12 درجه به ترتیب برابر 1، 2 و 3 بدست آمده است.

اندازه گیری شاخص های لرزه خیزی از روش های ارزیابی زمین ساخت فعال و نوزمین ساخت برای یک منطقه به شمار می آید. 21 مرداد 1391 دو زمین لرزه به فاصله زمانی 11 دقیقه ای به ترتیب با بزرگی های 6.4 و 6.3 در منطقه اهر- ورزقان که از مناطق فعال زمین ساختی است، به وقوع پیوست. بررسی های لرزه زمین ساختی نشان می دهند که گسل های مسبب زمین لرزه، از جمله گسل های جوان منطقه هستند. نقشه پراکندگی رومرکز زمین لرزه ها نیز نشان می دهد که زمین لرزه های رخ داده، با راستای گسل های موجود در منطقه همخوانی دارند. به منظور ارزیابی فعالیت های نوزمین ساختی و شناخت الگوی لرزه خیزی منطقه اهر، از پراکندگی زمانی و مکانی زمین لرزه ها (تحلیل های فرکتالی) به عنوان پیش نشانگرهای زمین لرزه و همچنین پارامترهای لرزه خیزی a و b استفاده شد. نتایج محاسبات نشان می دهند که پارامتر b، کاهش چشمگیری در ارتباط با زمین لرزه های رخ داده در منطقه دارد. مقدار کم پارامتر b نشان دهنده آن است که لرزش اصلی، در منطقه ای با نرخ تنش بالا رخ داده است. در الگوی لرزه خیزی ارایه شده برای منطقه اهر، پس از دوره رخداد اصلی، سه دوره: 1) دوره آرامش اول یا Q1، 2) دوره B (رخداد پس لرزه ها) و 3) دوره آرامش دوم (Q2) مشاهده می شود. نمودار پارامتر b در دوره Q2، یک روند افزایشی تقریبی را نشان می دهد که بیانگر کاهش تنش در منطقه است.

زمین­لرزه­ جزء مهمترین و یکی از زیان­بارترن مخاطرات طبیعی است که رخداد آن­ اثرات جبران­ناپذیر جانی و خسارات مالی برجا می­گذارند. زمین لرزه ­ها که بیشتر در پوسته زمین به وقوع می پیوندند از لحاظ زمانی و مکانی پدیده ای پیچیده هستند. در سال های اخیر نظریه شبکه به عنوان یک روش مطالعه مناسب برای توصیف ویژگی های مختلف پدیده های پیچیده شناخته شده است. برای مطالعه روی زمین­لرزه­ها به عنوان یک شبکه پیچیده، ما نیازی به دانستن جزئیات گسل­ها و زمین­لرزه­ها نداریم و تنها با دانستن بزرگی، زمان وقوع و مکان وقوع زلزله، می توانیم چندین جنبه از پدیده زلزله را مطالعه کنیم.  از این رو در این تحقیق برای بررسی زمین لرزه های ایران در بازه زمانی 1996 الی 2020 میلادی (ثبت شده در ایستگاه­های شبکه های لرزه­نگاری وابسته به موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران،ISC,) از ابزارهای تعریف شده برای بررسی سامانه های پیچیده که همان شبکه های پیچیده می باشد، استفاده شده است. برای ساخت شبکه، زمین لرزه ها به صورت گره در نظر گرفته شده و برای ایجاد یال بین گره ها از کمیت معرفی شده در روش بایسی و پاکزوسکی استفاده شد. در این پروژه با ساخت شبکه، پارامترهای لرزه­خیزی (a-value، b-value)، بعد فراکتالی و نسبت همبستگی در ایران مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که مقادیر 9/6a-value ≈، 93/0  b-value و 56/1 df  می­باشند و برای هر بزرگی، نرخ پس­لرزه از قانون اموری با گرادیان خط p≈-1  تبعیت می­کند و تابع توزیع درجه­های شبکه به صورت توانی از رابطه  با 59/1=γ پیروی می کند که نشان دهنده بدون مقیاس بودن شبکه زمین لرزه ها است. همچنین تابع توزیع احتمال همبستگی نیز به صورت توانی تغییر می نماید و با افزایش بزرگی زمین لرزه ها مقدار توان کاهش می یابد. با استفاده از مفهوم ضریب خوشه ای مقدار آستانه تابع همبستگی محاسبه گردید و توزیع فواصل l برای آستانه های مختلف m محاسبه و با برونیابی مقیاس مناسب، تابع آن محاسبه گردید.

پهنه گسلی بخاردن-قوچان در قسمت مرکزی کمربند چین خورده-رو رانده کپه داغ در شمالشرق ایران در مجاورت مرز ایران و ترکمنستان قرارداشته و با آرایه ای از گسلهای فعال امتدادلغز راستگرد با روند شمالغرب-جنوب شرق بوده که پایانه انتهایی آنها خمیدگی پیدا کرده و به گسلهای کور متصل شده اند. تغییر سازوکارگسلها از امتدادلغز به معکوس همراه راندگی باعث افزایش استرس، کوتاه شدگی وگسلش راندگی در خمیدگی-انتهایی آنها شده اند لذا اکثر زمین لرزه های تاریخی و دستگاهی در اطراف سامانه های گسلی پهنه بخاردن-قوچان توزیع یافته اند. نتایج بررسی-لرزه خیزی این پهنه با استفاده از خرد زمین لرزه ها و محاسبه مقادیر پارامترهای لرزه خیزی b-value، بعد فرکتالی و تهیه نقشه توزیع محلی-تنش می تواند اطلاعات ارزشمندی از توزیع تنش در پوسته زمین، ساز و کار گسلها و تغییرات سامانه های گسلی در طول زمان و مکان احتمالی وقوع زلزله های آینده را در اختیار قراردهد. در نواحی فعال نئوتکتونیکی مقدار تغییرات b-value بین حدود کمتر از6/0 تا1/1 می باشد و بعد فرکتالی بین مقادیر صفر تا 2 تغییر می کند. اگر b کمتر از6/0 باشد و بعد فرکتالی نزدیک به صفرباشد نشان دهنده متمرکزشدن گسلها و زمین لرزه ها در تنشگاه ها با میزان تنش بالا می باشد ولی اگر مقدار b-value بیشتر از6/0 و بعد فرکتالی نزدیک به عدد2 باشد نشان دهنده تنش کم وپراکندگی گسلها و زمین لرزه ها است. وقوع زلزله های بزرگ در لبه این تنشگاه ها دور از انتظار نیست هرچند احتمال اینکه آنها انرژی خود را به مرور زمان از دست بدهند و غیرفعال شوند نیز وجود دارد زیرا آزادشدن انرژی در گسل های این پهنه از لحاظ لرزه شناختی به گونه ای است که در شرایطی که گروهی از گسل ها به آستانه جنبش می رسند، مقادیر b در آنها بالا رفته و گروهی دیگر که در حال انباشت انرژی بوده، مقادیر b در آنها پایین می باشند.